“Trek niet uitbundig door het land, want jij kan de aarde niet splijten, noch de bergen evenaren in hoogte. Dit alles, het kwaadaardige ervan, is verachtelijk in het aangezicht van jouw Heer.” (Koran, 17:37-38)
Mensen drukken zich vaak uit in ijdelheid, trots of hoogmoed. IJdelheid die op overmatige wijze tentoon wordt gesteld, kan hoogmoed worden. Als deze eigenschap niet via de mens zou werken, zouden er geen 'grote' of 'kleine' personen bestaan inde wereld. Vrijwel alle deugden en kwaad komen voort uit deze eigenschap. De kunst van het vormen van ons karakter is om de ruwe randen van de eigenschap van ijdelheid weg te snijden; die ruwe randen die anderen pijn kunnen doen of die storend kunnen zijn naar anderen toe. Iemand die bijvoorbeeld te vaak het woord 'ik' gebruikt, kan de luisteraar daarmee maar al te vaak irriteren.
Vaak worden mensen getraind in hoffelijkheid en goede manieren, zowel in daden als in taalgebruik. En toch, als ijdelheid de kop opsteekt, kan die zich doen gelden, ondanks alle goede manieren en mooie woorden, en de ijdelheid kan tot uitdrukking komen via iemands gedachten, woorden of daden. Dit is een van de moeilijkste dingen om onder controle te houden. Maar het strijden hiertegen maakt het karakter steeds mooier en mooier, en eigenschappen die in hun ruwe vorm niet kunnen worden getolereerd, worden zodoende makkelijk te verdragen voor de medemensen. Zeker een van de grootste uitdagingen in het leven!
“Draai jouw gelaat niet in minachting van de mensen af, en ga niet uitbundig door het land. Waarlijk houdt Allah van geen enkel verwaande opschepper. En volg bij jouw bezigheden de juiste weg en temper jouw stem. Waarlijk is de meest gehate stem het balken van ezels.” (Koran, 31:18-19)
Bronnen:
- The Art of Personality
- De Heilige Koran
Uit: Spiritual Note van IVISEP